Έχουμε ανάμικτα συναισθήματα μετά από κάποιες έντονες και συναισθηματικές μέρες στη Λέσβο (2019 Σεπτεμβρίου), φέρνοντας μουσική και την υποστήριξή μας στους ανθρώπους της μόρια, καθώς και να θυμόμαστε όλους όσους πέθαναν στη θάλασσα. Την περασμένη Κυριακή, ενώ φεύγαμε από το νησί, μας λάμβαναν τα νέα της φωτιάς και των ταραχών εκεί. Αυτά τα σκληρά νέα μπερδεύονται με όλες τις αναμνήσεις των τελευταίων ημερών.
Αφού το είδαμε από πρώτο χέρι, αισθανόμαστε υποχρεωμένοι να καταγγείλουμε την τρομακτική κατάσταση στην οποία έχουν παγιδευτεί περισσότεροι από 13,000 άνθρωποι. Για χιλιάδες ανθρώπους, πολλά από αυτά τα νεογέννητα μωρά και παιδιά, ούτε καν οι πιο βασικές ανάγκες καλύπτονται εκεί. Οι άνθρωποι ρισκάρουν τη ζωή τους για να ξεφύγουν από τον πόλεμο και τη φρίκη, να καταλήξουν σε μια φυλακή όπως η μόρια. Περιμένοντας, περιμένοντας, περιμένοντας και ταλαιπωρούν, περιμένοντας-και πάλι-ένα καλύτερο μέλλον για αυτούς και τις οικογένειές τους.
Από την άλλη πλευρά, οι τελευταίες ημέρες ενίσχυσαν επίσης την πεποίθησή μας για τη δύναμη της μουσικής, καθώς και την αλληλεγγύη και τον αγώνα από πολλά άτομα σε όλο τον κόσμο. Μαζευτήκαμε με άλλους εκπληκτούς μουσικούς που συγκεντρώθηκαν από τους φίλους μας από το καλωσόρισμα στην Ευρώπη, χρησιμοποιώντας μουσική για να φέρουμε λίγη ανακούφιση και ελπίδα στους ανθρώπους της μόρια. Οι αυτοσχέδιες μουσικές συγκεντρώσεις στο στρατόπεδο, καταλήγοντας σε μια αυθόρμητη πορεία, με εκατοντάδες να συμμετέχουν στο τραγούδι και να αισθάνονται ελεύθεροι για λίγο, οι συναυλίες που διεξήχθησαν στη Μυτιλήνη… αυτές οι στιγμές είναι επίσης ιδιαίτερα απαραίτητες εκεί. Θα μπορούσαμε να το νιώσουμε απόλυτα, και πήραμε τα σχόλια από πολλούς ανθρώπους που έχουν ανάγκη για στιγμές σαν κι αυτές, δείχνοντας τους ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι εκεί έξω για να τους υποστηρίξουν.
Παρά τις αμφιβολίες μας για το πόσο κατάλληλη είναι αυτή τη στιγμή να προσθέσουμε μουσική σε αυτή τη θέση, πιστεύουμε ότι αυτός ο ύμνος ελευθερίας και αντίστασης αντιπροσωπεύει την αποφασιστικότητά μας να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε όλοι μαζί, ακόμη και στις δυσκολότερες στιγμές. Παίξαμε “Μπέλα Τσάο” πριν από μερικές μέρες για τους ανθρώπους της μόρια, και θέλουμε να συνεχίσουμε να κάνουμε το καλύτερό μας για να χρησιμοποιήσουμε τη μουσική ως εργαλείο για την ελευθερία, την αντίσταση και την αξιοπρέπεια.
ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥς ΞΕΧΆΣΟΥΜΕ.